تغییرات عمق موهو در زیر زاگرس مرکزی (منطقه شیراز) با استفاده از امواج تبدیل‌یافته Ps

تابع‌های گیرنده امروزه به‌نحو گسترده برای به تصویر درآوردن ناپیوستگی‌‌های لرزه‌‌ای در پوسته و گوشته بالایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مقاله برای استخراج تغییرات عمق موهو و نسبت Vp/Vs پوسته در زیر شبکه لرزه‌نگاری شیراز که در زاگرس مرکزی قرار دارد، از روش تابع گیرنده دورلرز P استفاده کرده‌ایم. به‌‌همین‌‌منظور از داده‌‌های زمین‌لرزه‌‌هایی که در پنج ایستگاه لرزه‌ای کوتاه‌دوره سه‌مولفه‌ای‌‌ در فاصله رومرکز ?95 > ?> ?30 از مرکز شبکه و بزرگای 5/5 ? Mb که از اواخر سال2002 تا 2009 ثبت شده، استفاده شده است. در این تحقیق به کمک تحلیل تابع گیرنده P و با استفاده از تأخیر زمانی فاز تبدیلی Ps از موهو نسبت به رسید مستقیم P، متوسط عمق موهو برای منطقه برآورد شد. سپس با استفاده از روش برآورد هم‌زمان عمق و نسبت Vp/Vs پوسته و به کمک بازتاب‌‌های چندگانه پوسته (PpPs ,PpSs + PsPs) مقدار متوسط ضخامت و نسبت Vp/Vs پوسته محاسبه شد. عمق موهو برای منطقه شیراز به‌‌طور متوسط 5/49 کیلومتر به‌دست آمد. کمترین ضخامت پوسته را 0/46 کیلومتر در زیر ایستگاه MOK و بیشترین ضخامت پوسته را 5/56 کیلومتر در زیر ایستگاه PAR به‌دست آوردیم. نسبت Vp/Vs به‌‌طور متوسط برای منطقه 73/1 به‌دست آمد و حدود تغییرات Vp/Vs بین 70/1 تا 74/1 است. نتایج به‌دست آمده در این تحقیق با نتایج مطالعات قبلی در این منطقه همخوانی قابل‌‌ قبولی داشته است.